Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η συχνότητα εμφάνισης της προστατίτιδας που προσδιορίστηκε και επιβεβαιώνεται από εργαστηριακές εξετάσεις είναι μόνο περίπου 9%. Ωστόσο, η φλεγμονή του αδένα του προστάτη συχνά επαναλαμβάνεται ή γίνεται χρόνια.
Ο επιπολασμός των χρόνιων μορφών της προστατίτιδας, που χαρακτηρίζεται από μια ανενεργή φλεγμονώδη διαδικασία και τα δευτερεύοντα κλινικά συμπτώματα που μειώνουν την ποιότητα ζωής, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί.
Εκτός από την οξεία και χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, το σύνδρομο χρόνιου φλεγμονώδους πυελικού πόνου διακρίνεται χωριστά, όπου τα λευκοκύτταρα ανιχνεύονται στο τρίτο τμήμα των ούρων ή του σπερματικού υγρού, καθώς και του χρόνιου συνδρόμου του πυελικού πόνου χωρίς φλεγμονώδεις αλλαγές.
Κατά την εμφάνιση και τη διατήρηση των συμπτωμάτων που χαρακτηρίζονται από τη χρόνια προστατίτιδα, τις λειτουργικές διαταραχές της ούρησης, που εκφράζονται σε υψηλή πίεση ούρησης, ενδοπροστατική παλινδρόμηση που σχηματίζει μια ταραχώδη ροή ούρων, την παθογόνο επίδραση των μικροοργανισμών, τις ανοσολογικές αντιδράσεις και την αλλοιωμένη κατάσταση των μυών του πελνικού ορόφου.
Η περιοδική εμφάνιση και η εντατικοποίηση του πόνου και των συμπτωμάτων του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος (LUTS), οι διαταραχές του ύπνου και, συχνά, η στυτική λειτουργία επηρεάζει σημαντικά τη σωματική και ψυχολογική κατάσταση ενός ανθρώπου.
Τις περισσότερες φορές, τα συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος σε νέους και μεσήλικες άνδρες προκαλούνται από μια φλεγμονώδη διαδικασία στον αδένα του προστάτη, ωστόσο, δεδομένης της ηλικίας του ασθενούς, είναι πάντα απαραίτητο να διεξαχθεί διαφορική διάγνωση μεταξύ του καρκίνου του αδενώματος και του προστάτη.
Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με την παθογένεση της χρόνιας προστατίτιδας, με βάση την οποία προτείνονται διάφορες μέθοδοι θεραπείας. Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας εξαρτάται από το αναγνωρισμένο παθογόνο και περιλαμβάνει κυρίως αντιβακτηριακά φάρμακα που έχουν τη μεγαλύτερη διεισδυτική ικανότητα στον ιστό του προστάτη.
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα απαιτεί παρεντερική χορήγηση βακτηριοκτόνων αντιβιοτικών όπως αμινογλυκοσίδες ή κεφαλοσπορίνες τρίτης γενιάς. Η θεραπεία συνεχίζεται μέχρι να εξαφανιστεί ο πυρετός και ο αριθμός του αίματος ομαλοποιείται. Σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, μπορούν να συνταγογραφηθούν φθοροκινολόνες. Η διάρκεια της θεραπείας με φθοροκινολόνες για οξεία προστατίτιδα είναι 2-4 εβδομάδες.
Για τη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα και το φλεγμονώδες σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, η θεραπεία διεξάγεται με φθοροκινολόνες ή τριμεθοπρίμη. Ο ασθενής εξετάζεται και πάλι και τα αντιβιοτικά συνεχίζονται μόνο σε περιπτώσεις όπου ο μικροοργανισμός που προκάλεσε την ασθένεια είναι γνωστή ή εάν ο ασθενής έχει σημειώσει θετική επίδραση από τη θεραπεία.
Η συνιστώμενη περίοδος θεραπείας για χρόνια προστατίτιδα είναι 4-6 εβδομάδες ή περισσότερο. Οι ουροδυναμικές μελέτες έχουν δείξει αυξημένη πίεση στην ουρηθρική. Από την άποψη αυτή, σημειώθηκε ότι η συνδυασμένη θεραπεία με α-αναστολείς και αντιβιοτικά είναι πιο αποτελεσματική από την μονοθεραπεία με αντιβιοτικό σε φλεγμονώδες σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου. Κατά τη συνταγογράφηση μιας πορείας θεραπείας, ο γιατρός πρέπει να συζητήσει με τον ασθενή τη διάρκεια του, την πιθανότητα παρενεργειών, καθώς και την ανάγκη παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της θεραπείας.
Φυτικά φάρμακα στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας
Η χρήση φυτικών παρασκευασμάτων στη θεραπεία των ασθενειών του προστάτη έχει μακρά ιστορία. Τα στοιχεία της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της φυτικής ιατρικής έχουν ληφθεί εμπειρικά.
Επί του παρόντος, η δυνατότητα χρήσης φυτικών θεραπείων θα πρέπει να καθορίζεται από τις σύγχρονες ιδέες σχετικά με την παθογένεση και την ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών, ιδίως στον αδένα του προστάτη.
Διαδικασίες όπως η λειτουργική απόφραξη, η εμφάνιση αναταραχής στην ουρήθρα του προστάτη, η παθολογική επίδραση των συνηθισμένων μικροοργανισμών, οι ανοσοποιητικές αλλαγές, η διαταραχή του φυσιολογικού μεταβολισμού. Ορισμένες παραβιάσεις οδηγούν αναπόφευκτα σε άλλους. Για παράδειγμα, η χρόνια φλεγμονή οδηγεί σε κυτταρική διαταραχή και βλάβη.
Κανονικά, το σώμα παράγει συνεχώς προϊόντα ελλιπούς οξείδωσης, τις λεγόμενες ελεύθερες ρίζες, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται υπό διάφορες παθολογικές συνθήκες, ιδίως κατά τη διάρκεια της φλεγμονής. Μια διαταραχή στην παροχή οξυγόνου στους ιστούς, στην οποία ο ρυθμός συσσώρευσης ενεργών ριζικών ενώσεων (ρίζες οξυγόνου, αζώτου και χλωρίου) υπερβαίνει τον ρυθμό εξουδετέρωσης, ονομάζεται οξειδωτικό στρες. Ως αποτέλεσμα, το οξειδωτικό στρες οδηγεί σε βλάβη ιστού με την πάροδο του χρόνου, συμπεριλαμβανομένου του προστάτη αδένα.
Οι βιοχημικοί γνωρίζουν από καιρό για τα φυσικά αντιοξειδωτικά: βιταμίνες Ε, C και καροτενοειδή, αλλά δεν μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά το οξειδωτικό στρες. Τα τελευταία χρόνια, έχει δοθεί όλο και περισσότερη προσοχή στα βιοφλαβονοειδή, τα οποία είναι δεκάδες φορές ισχυρότερες σε αντιοξειδωτική δραστικότητα από τη βιταμίνη Ε, τη βιταμίνη C και το βήτα-καροτένιο. Συνολικά, είναι γνωστά περισσότερα από 6.000 βιοφλαβονοειδή, εκ των οποίων περισσότερα από 3.000 είναι φλαβόνους και πάνω από 700 ισοφλαβόνες. Περίπου το 2% του συνολικού οργανικού άνθρακα που παράγεται από τη φωτοσύνθεση συντίθεται από φυτά σε φλαβονοειδή ή άλλες πολυφαινόλες.
Τα φλαβονοειδή προστατεύουν τα φυτά από την ακτινοβολία, την υπεριώδη ακτινοβολία, την οξείδωση, τις ασθένειες, τις λοιμώξεις, τα βακτήρια. Ένας από τους εκπροσώπους των φαρμακευτικών φυτών που περιέχουν βιοφλαβονοειδή είναι το Hedysarum Integectum, ένα πολυετές ποώδες φυτό από την οικογένεια των οσπρίων. Αυτό το μικρό φυτό, ύψος 25-50 cm, ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο με μικρά λουλούδια μοβ-ιώδους.
Οι ρίζες της ξεχασμένης Pennyweed περιέχουν τη φλαβονοειδή κβερκετίνη, τις σαπωνίνες και άλλες βιολογικά δραστικές ουσίες. Πρόκειται για παράγωγα quercetin που έχουν αντιοξειδωτική δραστικότητα και είναι αποτελεσματικά σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα, η οποία επιβεβαιώνεται από τα αποτελέσματα των κλινικών μελετών.
Εκτός από αυτές τις ιδιότητες, οι κατεχίνες που περιέχονται στις ρίζες του ξεχασμένου Kopeck έχουν υψηλή δραστικότητα ρ-βιταμίνης, ενισχύουν τα τριχοειδή τοιχώματα και βελτιστοποιούν τη μικροκυκλοφορία. Οι ρίζες των ξεχασμένων PennyWeed έχουν προσαρμοστικές ιδιότητες, οι οποίες καθορίζουν επίσης την αξία της συμπερίληψης του φυτού στη σύνθετη θεραπεία ασθενών με χρόνια προστατίτιδα.
Επίσης περιέχει φλαβονοειδή είναι το Knotweed (Polygonum aviculare), ένα ετήσιο ποώδη ζιζάνιο με μικρά, ελλειπτικά φύλλα. Ένα μόνο στέλεχος που εκτείνεται από τη βάση των κλάδων ριζών και παράγει μια μάζα πράσινων βλαστών. Αυτό το φυτό χαμηλής καλλιέργειας φέρει πολλά δυσδιάκριτα πρασινωτά-λευκά λουλούδια τον Μάιο. Το KnotWeed περιέχει επίσης μια μεγάλη ποσότητα ασκορβικού οξέος, βιταμίνης Κ και προωμίνη Α.
Τα προϊόντα που βασίζονται στο Herb Knotweed είναι από καιρό γνωστά στην ουρολογική πρακτική, επειδή έχουν ένα διουρητικό, αντι-βόμβο και προσαρμοστικό αποτέλεσμα. Η συνδυασμένη χρήση του CommonWeed και του Knotweed μας επιτρέπει να περιμένουμε ένα κλινικά σημαντικό αποτέλεσμα.
Τα φυτικά φάρμακα που διατίθενται στην κλινική πρακτική, τα οποία παράγονται από το Commonweed (ρίζα και ριζωμά), καθώς και το βότανο του Knotweed, είναι ένα βάμμα της ρίζας του ξεχασμένου κοινού.
Οι βιολογικά δραστικές ουσίες που περιλαμβάνονται στο βάμμα περιέχουν φυσικά αντιοξειδωτικά και ουσίες που βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία, γεγονός που καθορίζει την ικανότητα αυτών των φυτικών θεραπειών να μειώσουν τη σοβαρότητα της φλεγμονώδους διεργασίας στον αδένα του προστάτη και το σύνδρομο πόνου (συναισθήματα πόνου και βαρύτητα στο περίνεο, prostatorrhea).
Η αυξημένη κυκλοφορία του αίματος στον προστάτη μειώνει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων χαμηλότερου ουροποιητικού συστήματος (συμπεριλαμβανομένης της συχνής, δύσκολης ούρησης, της δυσφορίας κατά την εκκένωση της ουροδόχου κύστης, την εξασθένιση του ρεύματος των ούρων και την αίσθηση της ατελούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης) και βελτιώνει επίσης τη λειτουργική κατάσταση των σπηλαιώδεις αρτηρίες.
Κλινική αποτελεσματικότητα του βάμματος από τις ρίζες του ξεχασμένου kopeck
Η αποτελεσματικότητα του βάμματος μελετήθηκε σε μια ανοιχτή συγκριτική τυχαιοποιημένη μελέτη. Σκοπός της μελέτης ήταν να μελετηθεί η επίδραση των φυτικών παρασκευασμάτων στη δυναμική του συνδρόμου του πόνου, των αντικειμενικών δεδομένων και των εργαστηριακών παραμέτρων σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα.
Εκτός από τη μελέτη των καταγγελιών και του ιατρικού ιστορικού, η διάγνωση επιβεβαιώθηκε με εργαστηριακές εξετάσεις εκκρίσεων προστάτη σε καθαρή μορφή ή σε ούρα. Σε παράλληλες ομάδες με ενεργό έλεγχο, αξιολογήθηκαν η αποτελεσματικότητα, η ασφάλεια και η ανεκτικότητα του φαρμάκου σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα.
Για να αντικειμενοποιηθεί η περιγραφή των συμπτωμάτων, χρησιμοποιήθηκε το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας Χρόνου Δείκτη συμπτωμάτων της προστατίτιδας (NIH-CPSI), ανάλυση των ουροποιητικών ημερολογίων και σύγκριση των εργαστηριακών δεδομένων. Σε ασθενείς, εξαιρέθηκαν οι ουρολογικές παθήσεις που θα μπορούσαν να συνοδεύονται από παρόμοια συμπτώματα (καλοήθη υπερπλασία, καρκίνο του προστάτη), εξαιρέθηκαν παθολογικές μεταβολές στο νευρικό σύστημα και στο γαστρεντερικό σωλήνα.
Μια μακρά πορεία της προστατίτιδας με περιοδικές παροξύνσεις επηρεάζει δυσμενώς τη συναισθηματική και σεξουαλική σφαίρα. Η παρατήρηση και οι μεταβολές της στυτικής λειτουργίας στο πλαίσιο της χρόνιας προστατίτιδας σε ασθενείς που έλαβαν το φάρμακο διεξήχθησαν επίσης χρησιμοποιώντας τυπικά ερωτηματολόγια. Παράλληλα, η ασφάλεια του φαρμάκου αξιολογήθηκε σε σύγκριση με άλλα φυτικά φάρμακα.
Προκειμένου να διευκρινιστεί η αποτελεσματική δόση του βάμματος των ριζών του ξεχασμένου Pennyweed, οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα, η οποία αποτελείται από 30 άτομα, έλαβε 1 κουταλάκι του γλυκού βάμμα 3 φορές την ημέρα. Οι ασθενείς της δεύτερης ομάδας, η οποία αποτελείται επίσης από 30 άτομα, πήραν το βάμμα 2 κουταλάκια του γλυκού 3 φορές την ημέρα.
Η κατανομή των ασθενών σε ομάδες διεξήχθη χρησιμοποιώντας μια απλή μέθοδο τυχαιοποίησης, η οποία επέτρεψε τη μελέτη των επιδράσεων του φαρμάκου σε ομοιογενείς ομάδες. Το φάρμακο Red Root Plus συνταγογραφήθηκε με άδειο στομάχι, τουλάχιστον 30 λεπτά πριν από τα γεύματα. Πριν από τη χρήση, το μπουκάλι με το φάρμακο κλονίστηκε και μία μόνο δόση διαλύθηκε σε 1/3 ποτήρι νερό. Η διάρκεια της θεραπείας ήταν 30 ημέρες.
Μια ομάδα ελέγχου 20 ασθενών που διαγνώστηκαν με χρόνια προστατίτιδα έλαβαν θεραπεία με άλλη φυτική προετοιμασία για την ίδια περίοδο. Τα κριτήρια για την αποτελεσματικότητα στις ομάδες που χρησιμοποίησαν το βάμμα 1 κουταλάκι του γλυκού 3 φορές την ημέρα, 2 κουταλάκια του γλυκού 3 φορές την ημέρα ή πήραν ένα φάρμακο σύγκρισης ήταν αλλαγές στα κλινικά συμπτώματα που βασίζονται σε έρευνα των ασθενών, των ερωτηματολογίων και των ημερολογίων ούρων. Όλοι οι ασθενείς ολοκλήρωσαν τη μελέτη.
Η μέση ηλικία των ασθενών στην πρώτη ομάδα, οι οποίοι έλαβαν βάμμα των ριζών του ξεχασμένου Kopeck, 1 κουταλάκι του γλυκού 3 φορές την ημέρα, ήταν 45,5 (37-56) έτη (εφεξής ο μέσος όρος, καθώς και το 25ο και το 75ο εκατοστημόριο αναφέρονται). Η μέση ηλικία των ασθενών στη δεύτερη ομάδα, οι οποίοι πήραν το βάμμα 2 κουταλάκια του γλυκού 3 φορές την ημέρα, ήταν 45,5 (33-55) έτη. Η μέση ηλικία των ασθενών στην ομάδα ελέγχου ήταν 48 (36-59) έτη.
Δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στην ηλικία μεταξύ των ομάδων (P = 0,63) (χρησιμοποιήθηκε ανάλυση της διακύμανσης). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η χρόνια προστατίτιδα έχει εντοπιστεί σε ανθρώπους της πιο δραστήριης και εργασίας, για τους οποίους η διατήρηση της στυτικής και αναπαραγωγικής λειτουργίας είναι ιδιαίτερα σημαντική. Από όλους τους ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη, 26 (32,5%) είχαν ιστορικό σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών. Η κατανομή τέτοιων ασθενών στις ομάδες ήταν η ίδια.
Πριν από τη συνταγογράφηση του Tincture Plus, 57 (71,3%) ασθενείς έλαβαν θεραπεία για χρόνια προστατίτιδα. Τις περισσότερες φορές αυτό ήταν η αντιβακτηριακή θεραπεία και/ή οι α-αναστολείς. Η κατανομή των ασθενών που είχαν λάβει προηγουμένως θεραπεία, καθώς και τον τύπο θεραπείας, δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ των ομάδων, γεγονός που επιβεβαιώνει τις σύγχρονες ιδέες για την παθογένεση και, κατά συνέπεια, τις μεθόδους θεραπείας της χρόνιας προστατίτιδας.
Προκειμένου να αξιολογηθούν αντικειμενικά τα συμπτώματα και η σοβαρότητά τους, καθώς και η ποιότητα ζωής των ασθενών, χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα NIH-CPSI, η οποία συνιστάται τόσο για βασική αξιολόγηση όσο και για την παρακολούθηση της κατάστασης των ασθενών. Αρχικά, το επίπεδο του πόνου σύμφωνα με την κλίμακα NIH-CPSI πριν από τη θεραπεία στην ομάδα που έλαβε το βάμμα των ριζών του Pennywort, 1 κουταλάκι του γλυκού 3 φορές την ημέρα, ήταν 13 (10-15) σημεία. Στην ομάδα που έλαβε το βάμμα 2 κουταλάκια του γλυκού 3 φορές την ημέρα - 12 (10-15) σημεία. Στην ομάδα ελέγχου, αυτός ο δείκτης ήταν 13 (10-15) σημεία. Η σοβαρότητα του πόνου μεταξύ των ομάδων δεν είχε στατιστικά σημαντικές διαφορές (P = 0,846).
Οι ομάδες ασθενών ήταν ομοιογενείς τόσο στον εντοπισμό όσο και στη σοβαρότητα του πόνου, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική, δεδομένης της ποικιλίας των κλινικών εκδηλώσεων αυτής της νόσου.
Δεδομένου ότι οι διαταραχές των ούρων, δηλαδή η απόφραξη της εξόδου της ουροδόχου κύστης, η δυσσυγκία του αποχρωματισμού, η αύξηση της πίεσης στον αυλό της προστασίας της ουρήθρας και της έντονης παλινδρόμησης, παίζουν σημαντικό ρόλο μεταξύ των υποτιθέμενων αιτιών της εμφάνισης και της επανάληψης της χρόνιας προστατίτιδας, η ιδιαίτερη προσοχή καταβάλλεται στην κατανομή των ασθενών ανάλογα με την παρουσία και την έντονη πορεία του πόνου και του πόνου του πόνου και του πόνου του πόνου. Αρχικά, στην πρώτη ομάδα αυτός ο δείκτης ήταν, σύμφωνα με την κλίμακα NIH-CPSI, 2 (1-3) σημεία, στη δεύτερη ομάδα-2 (1-3) σημεία και στον έλεγχο-επίσης 2 (1-3) σημεία.
Η σοβαρότητα των διαταραχών των ούρων δεν διέφερε στατιστικά σημαντικά μεταξύ των ομάδων (P = 0,937). Οι ομάδες μελέτης ήταν ομοιογενείς σε σχέση με το LUTS. Δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των ομάδων στα αποτελέσματα της ανάλυσης του ημερολογίου ούρησης. Μπορεί να ειπωθεί με λογική εμπιστοσύνη ότι οι LUTs συσχετίστηκαν με ασθένεια του προστάτη και όχι με λειτουργικές διαταραχές της ισορροπίας της ουροδόχου κύστης ή του νερού.
Ο μέγιστος ρυθμός ροής ούρων, σύμφωνα με την Uroflowmetry, στην πρώτη ομάδα ήταν 13,3 (11,8-14,2) ml/s, στη δεύτερη ομάδα - 13,2 (12,1-14,0) ml/s, και στην ομάδα ελέγχου - 13,0 (11,8-14,6) ml/s. Δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές σε αυτόν τον δείκτη μεταξύ των ομάδων (p = 0,996). Ο όγκος των υπολειμματικών ούρων στην πρώτη, δεύτερη και ομάδες ελέγχου ήταν 23,0 (20-26), 23 (18-25) και 20 (16,5-24) mL, αντίστοιχα. Οι ομάδες ασθενών επίσης δεν διέφεραν σε αυτόν τον δείκτη (p = 0,175).
Μπορεί να αναφερθεί ότι δεν εντοπίστηκαν έντονες διαταραχές της δεξαμενής και εκκένωσης της ουροδόχου κύστης σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα στις ομάδες μελέτης, ωστόσο, οι υπάρχουσες LUTs μας επιτρέπουν να υποψιάζουμε την πηγή παθολογικών συμπτωμάτων ακριβώς στο επίπεδο της προστατικής ουρήνης.
Η υποκειμενική αντίληψη των ασθενών για τα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας είναι επίσης μεγάλη σημασία. Μια ποικιλία δυσάρεστων αισθήσεων ποικίλης σοβαρότητας, οι οποίες είναι επιρρεπείς σε επανάληψη, συχνά απρόβλεπτη, διαταράσσουν σημαντικά τον συνηθισμένο τρόπο ζωής των ανθρώπων. Αυτό επηρεάζει όχι μόνο τη διάθεσή τους, αλλά και την κοινωνική τους δραστηριότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μελέτη της ποιότητας ζωής, η οποία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου, τις υποτροπές και τις συνέπειές της, χρησιμεύει επίσης ως κριτήριο για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Πριν από τη θεραπεία, στην ομάδα που έλαβε το κόκκινο βάμμα ριζών συν 1 κουταλάκι του γλυκού 3 φορές την ημέρα, η ποιότητα ζωής, σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο, αξιολογήθηκε σε 6 (5-9) σημεία, στην ομάδα που έλαβε τα σημεία ελέγχου 2 (3-9). Δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων για αυτόν τον δείκτη (p = 0,22).
Η συνολική βαθμολογία στην κλίμακα NIH-CPSI στην πρώτη ομάδα ήταν 22 (19-25), στη δεύτερη ομάδα-23 (19-25), και στον έλεγχο-22 (18-25) (P = 0,801). Έτσι, οι ομάδες ήταν ομοιογενείς όχι μόνο όσον αφορά το άθροισμα των βαθμολογιών στην κλίμακα χρόνιας συμπτωμάτων της χρόνια, αλλά και από την άποψη των μεμονωμένων συστατικών της. Όλοι οι ασθενείς απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με την Κλίμακα Αρσενικής Συνοπτικής Λειτουργίας (MCF). Στην πρώτη ομάδα ο δείκτης ήταν 31 (23-41) σημεία, στα δεύτερα - 34 (27-39) σημεία, στα τρίτα - 34 (26-37) σημεία. Η επίδραση της χρόνιας προστατίτιδας στη στυτική λειτουργία παραμένει επίσης αντικείμενο μελέτης.
Και στις τρεις ομάδες το εύρος τιμών είναι αρκετά ευρύ. Αυτό υποδεικνύει τον ατομικό βαθμό της ανταπόκρισης ενός ανθρώπου στα συμπτώματα και τις διαταραχές του. Ωστόσο, η κατανομή ασθενών με χρόνια προστατίτιδα με διαφορετικές καταστάσεις στυτικής λειτουργίας σε ομάδες πριν από τη θεραπεία δεν διέφερε (p = 0,967). Έτσι, στην αρχή της μελέτης, ήταν δυνατό να σχηματιστούν τρεις ομάδες ασθενών με χρόνια προστατίτιδα, οι οποίες ήταν ομοιογενείς στην ηλικία, τον τύπο και τη σοβαρότητα των κλινικών συμπτωμάτων, που επηρέασαν την ποιότητα ζωής. Ταυτόχρονα, αποκλείστηκαν διαταραχές της δεξαμενής και των λειτουργιών εκκένωσης της ουροδόχου κύστης.
Μετά από 30 ημέρες θεραπείας, τα συμπτώματα αξιολογήθηκαν στις σχηματισμένες ομάδες. Στην ομάδα των ασθενών που έλαβαν βάμμα των ριζών του ξεχασμένου Pennyweed, 1 κουταλάκι του γλυκού 3 φορές την ημέρα, σύμφωνα με ένα ερωτηματολόγιο ελέγχου, σημειώθηκε μείωση της συχνότητας και της σοβαρότητας του πόνου και της δυσφορίας κατά 51%. Κατά τη λήψη του τραπέζι 2 κουταλάκια του γλυκού 3 φορές την ημέρα, σημειώθηκε μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων κατά 55%.
Στην ομάδα ελέγχου, τα παθολογικά συμπτώματα μειώθηκαν κατά 37%. Οι διαφορές μεταξύ των τριών ομάδων ασθενών ήταν στατιστικά σημαντικές (P = 0,029). Ωστόσο, δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης ομάδας. Έτσι, είναι δυνατόν να επιτευχθεί κλινικά σημαντική επίδραση με ελάχιστες δοσολογίες του φαρμάκου. Επιπλέον, οι στατιστικά σημαντικές διαφορές παρέμειναν στη μείωση των παθολογικών συμπτωμάτων κατά την αξιολόγηση καθενός από τις ομάδες που πήραν το βάμμα των ριζών του ξεχασμένου Kopeck, σε σύγκριση με τον έλεγχο.
Σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο, υπήρξε βελτίωση της απόδοσης των ούρων σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αλλά οι διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές ούτε μεταξύ των ομάδων που έλαβαν βάμμα των ριζών του Pennywort σε διαφορετικές δόσεις και σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.
Κατά την ανάλυση των δεδομένων ημερολογίου ούρησης που ελήφθησαν μετά την πορεία της θεραπείας, επίσης δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές και στις τρεις ομάδες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ουροφλοσμετρίας ελέγχου, σημειώθηκε αύξηση του μέγιστου ρυθμού ροής ούρων σε όλες τις ομάδες, η οποία κυμαίνονταν από 5 έως 12%. Ο όγκος των υπολειμματικών ούρων σε ασθενείς που έλαβαν το φάρμακο σε διάφορες δόσεις και σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με φυτικό φάρμακο αναφοράς, μειώθηκαν κατά 4-6%. Οι διαφορές μεταξύ των ομάδων δεν ήταν στατιστικά σημαντικές.
Το γεγονός αυτό μπορεί να εξηγηθεί από τη σχετικά σύντομη περίοδο χρήσης, καθώς και την απουσία συστατικών στο κόκκινο ρίζα συν το βάμμα που θα είχε αποτέλεσμα παρόμοιο με τους α-αδρενεργικούς αναστολείς και τους αναστολείς της 5α-αναγωγάσης. Το κύριο δραστικό συστατικό του φαρμάκου είναι ενώσεις από την ομάδα των βιοφλαβονοειδών, οι οποίες έχουν ποικίλες επιδράσεις, κυρίως αντιοξειδωτικά και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα.
Σύμφωνα με την εξέταση ελέγχου, βασισμένη σε επαναλαμβανόμενη αμφισβήτηση, σημειώθηκε βελτίωση του δείκτη ποιότητας ζωής μετά την πορεία της θεραπείας για 30 ημέρες. Στην πρώτη ομάδα, ο αριθμός αυτός άλλαξε κατά 55%, στο δεύτερο - κατά 59%και στην ομάδα ελέγχου - κατά 39%. Οι διαφορές στη δυναμική των αλλαγών στην ποιότητα ζωής κατά τη χρήση του βάμματος των ριζών του ξεχασμένου Kopeck και της ομάδας ελέγχου ήταν στατιστικά σημαντικές (P = 0,008).
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ομάδες που έλαβαν το βάμμα σε διαφορετικές δοσολογίες δεν διέφεραν σημαντικά στη δυναμική της ποιότητας ζωής. Η ανάλυση των αλλαγών στην ποιότητα ζωής επιβεβαιώνει την προσαρμοστική επίδραση των συστατικών του φυτικού παρασκευάσματος που περιέχει ξεχασμένο Kopek και Knotweed. Η συνολική βαθμολογία NIH-CPSI μειώθηκε και στις τρεις ομάδες μετά από 30 ημέρες θεραπείας. Στην πρώτη ομάδα σημειώθηκε μείωση κατά 50%, στο δεύτερο - κατά 52%, και στο τρίτο - κατά 29%. Ταυτόχρονα, η ίδια τάση σημειώθηκε όπως στην ανάλυση άλλων δεικτών.
Η διαφορά ήταν στατιστικά σημαντική μεταξύ των ασθενών που έλαβαν το βάμμα των ριζών του ξεχασμένου Kopeck και των ασθενών στην ομάδα ελέγχου και δεν βρέθηκαν διαφορές μεταξύ των ομάδων που έλαβαν το φάρμακο σε διαφορετικές δοσολογίες.
Και οι τρεις ομάδες ασθενών έδειξαν την ίδια αύξηση της συνολικής βαθμολογίας στο ερωτηματολόγιο ICF (P = 0,455). Η μεταβολή του δείκτη σε όλες τις ομάδες δεν ήταν περισσότερο από 10%. Δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων.
Η βελτίωση της συνοπτικής λειτουργίας μπορεί να συσχετιστεί κυρίως με μείωση των παθολογικών συμπτωμάτων του αδένα του προστάτη, μείωση των LUTS, προσαρμογικές ιδιότητες και βελτιωμένη μικροκυκλοφορία. Η κατάσταση του αδένα του προστάτη κατά τη χρήση των φυτικών παρασκευασμάτων παρουσιάζει ενδιαφέρον. Αυτό αποδεικνύεται από την ανάλυση των αποτελεσμάτων μιας επαναλαμβανόμενης μελέτης της έκκρισης του προστάτη.
Εάν αρχικά οι ομάδες ασθενών δεν διέφεραν στην παρουσία και τον αριθμό των λευκοκυττάρων στην έκκριση του προστάτη (p = 0,528), τότε μετά από 30 ημέρες θεραπείας σε όλες τις ομάδες υπήρξε μείωση της σοβαρότητας της φλεγμονώδους διαδικασίας. Στις ομάδες που έλαβαν το βάμμα των ριζών του ξεχασμένου PennyWeed, παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική (P = 0,028) μείωση του αριθμού των λευκοκυττάρων σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Η αλλαγή της δοσολογίας του φαρμάκου δεν είχε καμία επίδραση στη δυναμική της μείωσης των λευκοκυττάρων.
Σύμφωνα με μελέτη των εκκρίσεων του προστάτη, δημιουργήθηκε μια σημαντική μείωση της σοβαρότητας της φλεγμονώδους διαδικασίας και η βελτίωση της λειτουργικής κατάστασης του προστάτη αδένα.
Διαφορετικά φυτικά φάρμακα περιέχουν ένα μεμονωμένο σύνολο βιοφλαβονοειδών που έχουν διαφορετικές δραστηριότητες. Προφανώς, ο συνδυασμός των ριζώμων και των ριζών του CommonWeed και του KnotWeed περιέχει βιοφλαβονοειδή που είναι ενεργά ενάντια στις επιδράσεις του οξειδωτικού στρες στον ιστό του προστάτη. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί βάσει των αποτελεσμάτων της αποτελεσματικότητας του φαρμάκου και της απουσίας διαφορών που εξαρτώνται από τη δόση. Ωστόσο, αυτή η υπόθεση πρέπει να επιβεβαιωθεί με περαιτέρω έρευνα.
Σύναψη
Μεταξύ των μεθόδων θεραπείας της προστατίτιδας, η χρήση φυτικών παρασκευασμάτων καταλαμβάνει σημαντική θέση. Η αποτελεσματικότητα αυτής της ομάδας φαρμάκων επιβεβαιώθηκε από την κλινική εμπειρία. Ωστόσο, η διεξαγωγή τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών που αποσκοπούν στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των φυτικών παρασκευασμάτων που βασίζονται σε σύγχρονες ιδέες σχετικά με την ενεργό αρχή μας επιτρέπει να ακολουθήσουμε μια νέα προσέγγιση για τη φυτική ιατρική.
Η αποτελεσματικότητα των φυτικών βιοφλαβονοειδών δικαιολογείται από τη θεωρία του οξειδωτικού στρες, σύμφωνα με τα οποία τα προϊόντα της ανεξέλεγκτης οξείδωσης των ελεύθερων ριζών έχουν επιζήμια επίδραση στο κύτταρο και προκαλούν πολυάριθμες δυσλειτουργίες οργάνων και συστημάτων.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, φαίνεται ότι είναι δυνατόν να συμπεράνουμε ότι το βοτανικό φάρμακο χρησιμοποιώντας βάμμα των ριζών του ξεχασμένου Kopeck, ενός φαρμακευτικού προϊόντος με έντονες αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές επιδράσεις, είναι πιο αποτελεσματικό τόσο στην πολύπλοκη θεραπεία ασθενών με χρόνια προστατίτιδα όσο και σε μονοθεραπεία για την πρόληψη αυτής της νόσου.